รีวิว เรียนหลักสูตร Marketing Professional Co-op ที่แคนาดา
กับสถาบัน ILSC / Greystone College โดย คุณปอม
ทำไมถึงเลือกประเทศแคนาดา
สำหรับคุณปอม ถ้านึกถึงประเทศที่จะไปเรียนต่อหรือฝึกภาษาอังกฤษ ก็มีออสเตรเลีย อเมริกา แคนาดา แต่จากการที่คุณปอมเคยไปที่ออสเตรเลียมาแล้ว ได้พบเจอคนไทยอยู่เยอะมากจนคิดว่าไม่น่าเหมาะสำหรับการพัฒนาภาษาอังกฤษ ส่วนอเมริกา คุณปอมมองว่าเงื่อนไขการอนุมัติวีซ่า ไม่สามารถคาดการณ์ได้ ไม่มีอะไรตายตัว อยู่ที่ดุลยพินิจของเจ้าหน้าที่แต่ละคน และด้วยความที่เป็นคนไม่ชอบความเสี่ยงเลยตัดอเมริกาออกไป ส่วนแคนาดาเท่าที่อ่านรีวิวมาเงื่อนไขต่าง ๆ ค่อนข้างชัดเจน ประกอบกับเป็นประเทศที่ผู้คนเป็นมิตร แทบไม่เจอเรื่องการเหยียดเชื้อชาติ สีผิว สุดท้ายเลยเลือกมาแคนาดา
ทำไมเลือกคอร์ส Marketing Professional Co-op ที่ ILSC / Greystone College
เดิมทีคุณปอมเรียนจบ ป.ตรี ด้านบริหารธุรกิจ จากมหาวิทยาลัยรังสิต และจบ ป.โท ด้านการจัดการ จากมหาวิทยาลัยศิลปากร ประกอบกับเป็นคนที่มีความสนใจเกี่ยวกับความคิด ความชอบของคน จึงมีความสนใจอยากต่อยอดความรู้ใหม่ ๆ ในด้านการตลาด เพราะตัวคุณปอมเองก็รู้สึกว่าสิ่งที่เรียนมาในสมัยก่อนมันเก่าแล้ว ถึงเวลาที่ต้องอัปเดตความรู้ใหม่ ๆ และเรียนรู้เครื่องมือทางการตลาดที่จะทำให้มันง่ายขึ้น
ซึ่งทางโรงเรียน ILSC / Greystone College ก็มีคอร์สเกี่ยวกับด้านที่คุณปอมสนใจอยู่ด้วย ตัวโปรแกรมมีระยะเวลาคอร์ส 2 ปี แบ่งเป็น เรียน 1 ปี ทำงาน 1 ปี เราจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับ Social Marketing ซึ่งเป็นการเรียนรู้เกี่ยวกับการตลาดของ Facebook, Instagram และ Social Media Platform อื่น ๆ และได้เรียนรู้เกี่ยวกับ Web Design ควบคู่ไปด้วย และเท่าที่คุณปอมได้ศึกษาหาข้อมูลมาพอสมควร โรงเรียน ILSC เป็นโรงเรียนภาษาที่มีชื่อเสียง ในประเทศออสเตรเลีย โรงเรียนนี้อยู่ใน Ranking A คุณปอมเลยคิดว่าสาขาในแคนาดามาตรฐานน่าจะไม่ต่างกัน เลยตัดสินใจลงเรียนคอร์สภาษาอังกฤษที่โรงเรียนนี้เพื่อปรับตัวก่อน 5 เดือน
รีวิวโฮสต์ที่ทางโรงเรียนหาให้
คุณปอมอาศัยอยู่กับโฮสต์ที่ทางโรงเรียนหาให้อยู่ 2 เดือนแรก เนื่องจากเดินทางมาคนเดียว จึงจำเป็นที่จะต้องหาใครสักคนที่สามารถให้คำแนะนำในเรื่องต่าง ๆ เกี่ยวกับการปรับตัวและการใช้ชีวิตที่นี่ โดยรวมแล้ว โฮสต์น่ารัก ดูแลดี คอยถามเรื่องการเรียน เรื่องอาหารการกิน และให้คำแนะนำเกี่ยวกับการทำงานพาร์ทไทม์ที่นี่ และถึงแม้ว่าตอนนี้จะไม่ได้อยู่กับโฮสต์แล้ว คุณปอมก็ยังติดต่อ นัดกันดื่มกาแฟกับโฮสต์อยู่เป็นครั้งคราว
หลังจากมาอยู่ที่แคนาดาแล้วรู้สึกอย่างไร
หลังจากอยู่มาได้ประมาณ 5-6 เดือน จริง ๆ ยังไม่สามารถสรุปอะไรได้มาก แต่เท่าที่คุณปอมได้สัมผัส สิ่งที่คุณปอมชอบมากที่สุดคือ ระบบขนส่งสาธารณะ เราสามารถคาดการณ์เวลาล่วงหน้าได้ ค่อนข้างสะดวกไม่ว่าจะเดินทางไปที่ไหน รวมถึงบริการของคนขับที่มีใจที่อยากให้บริการ เขาให้ความใส่ใจกับคนสูงอายุ หรือคนพิการเป็นพิเศษ
ถัดมาคือ ความเป็นมิตรของคนแคนาดา โดยเฉพาะในงานบริการ เจ้าหน้าที่มี Service Mind ดีมาก อย่างเช่นการไปเปิดบัญชีธนาคารที่แคนาดา ในขั้นตอนแรกอาจจะต้องทำนัดก่อนเข้ารับบริการ (เกือบทุกหน่วยงานที่นี่ต้องนัดล่วงหน้าผ่านทางออนไลน์) แต่หลังจากที่ถึงคิวเราแล้ว เจ้าหน้าที่เขาให้เวลาเราเต็มที่ ในการนั่งอธิบายข้อสงสัยของเรา “เขามี Service Mind และไม่ได้รู้สึกว่าเขารำคาญอ่ะ เราอยู่เมืองไทยเราจะรู้ว่า ระบบราชการหรือระบบโรงพยาบาลเขาจะรำคาญในการที่คนถามอะไรเยอะ ๆ ถามมาก ๆ แต่เราจำเป็นต้องถาม เพราะเราไม่เคยหนิ เราต้องการ Confirm ว่า มันเป็นอย่างไร มันใช่ไหม” คุณปอมกล่าว
ส่วนสิ่งที่คิดว่าเป็นข้อเสียของที่นี่ คือ อาหารแพง เพราะประเทศแคนาดานำเข้าอาหารเป็นส่วนใหญ่ จึงมีผลต่อค่าครองชีพที่นี่ อีกอย่างเป็นเรื่องของการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมช่วงแรก เช่น ตอนอยู่ที่ไทย หลายคนมีคนที่บ้านคอยดูแลเรื่องอาหารการกิน แต่พอมาอยู่ที่นี่ ต้องหาหรือทำอาหารกินเอง ซึ่งช่วงแรกอาจจะรู้สึกลำบาก ต้องจัดสรรเวลา ต้องคำนวณทุกอย่าง แต่พอทำไปเรื่อย ๆ คุณปอมมองว่าเป็นข้อดีด้วยซ้ำที่เราได้เติบโตขึ้นและเรียนรู้ที่จะปรับตัวไปตามสภาพแวดล้อมของแต่ละที่
รีวิวก้อปันกัน
โดยส่วนตัวแล้วคุณปอมเป็นคนเช็กข้อมูลทุกอย่างโดยละเอียด กว่าจะตัดสินใจเลือกอะไรได้สักอย่างต้องเลือกสิ่งที่พึงพอใจที่สุดให้กับตัวเอง ก่อนหน้านี้ได้ติดต่อไปหลายที่ หลายเอเจนซี่ ค้นหาและอ่านรีวิวมาเยอะพอสมควร แต่ที่เลือกก้อปันกัน เพราะรู้สึกว่าการให้ข้อมูลค่อนข้างครบถ้วนและน่าเชื่อถือ ในสิ่งที่คิดว่าก้อปันกันทำได้ดีคือ ระบบการจัดการเอกสารเป็นขั้นเป็นตอน ไม่ยุ่งยาก เริ่มต้นคุณปอมไม่ทราบเลยว่าต้องทำอย่างไร เพราะขั้นตอนและเอกสารมันเยอะแยะไปหมด แต่ก้อปันกันมีระบบที่ User-friendly สมมติมีร้อยขั้นตอน ระบบจะค่อย ๆ แจ้งเราไปทีละขั้นตอน ทำให้ทุกอย่างง่ายกับเรา
สิ่งที่อยากฝากถึงคนที่สนใจอยากมาแคนาดา
เราต้องพยายามออกจากกรอบความคิดที่ประเทศไทยมี ชุดความคิดของแต่ละประเทศไม่เหมือนกัน เราต้องรู้จักเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ กระบวนการใหม่ ๆ การใช้ชีวิตที่แคนาดาไม่ได้ยุ่งยากอย่างที่คิด แค่เราต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวไปตามระบบของเขา
อย่างการหาหมอที่แคนาดาที่คนอื่นพูดกันว่าไม่ดีเท่าประเทศไทย มันไม่ได้ยุ่งยากขนาดนั้น แค่ระบบมันแตกต่างจากที่ไทย อย่างที่ไทยระบบเป็น One-stop Service ทุกอย่างรวมอยู่ที่โรงพยาบาลทั้งหมด แต่ที่แคนาดา โรงพยาบาลมีไว้สำหรับหาหมอ หลังจากนั้นถ้าต้องซื้อยา หมอจะออกใบสั่งยาแล้วค่อยนำใบไปรับที่ร้านขายยาร้านไหนก็ได้ อย่างตัวคุณปอมมองว่าบางอย่างสะดวกกว่าด้วยซ้ำ “ผมเพิ่งสมัคร MSP (ประกันสุขภาพของรัฐบาล) ไว้ ยังไม่ได้จ่ายเงินเลย แค่สมัครและได้ Care Card เรียบร้อยแล้ว ไปหาหมอ ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรเลย เนื่องจากชื่อเราเข้าระบบเรียบร้อยแล้ว หรือมีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมใช้บริการโทรปรึกษาหมอทางโทรศัพท์ นัดคิวล่วงหน้า อีกวันก็ได้คิวเลย หลังจากนั้นหมอก็ออกใบสั่งยาให้และส่งมาทางอีเมล เราก็ไปรับยาที่ร้านขายยาใกล้บ้านแค่นั้น”
อีกเรื่องคืออาหารการกิน คุณปอมแนะนำคนที่เดินทางมาที่นี่ว่าไม่อยากให้ติดรสชาติอาหารแค่แบบไทย ๆ เราอุตส่าห์เดินทางมาถึงที่นี่ เราควรรู้จักลองกินอาหารแบบที่คนที่นี่เขากินกันเพื่อเปิดรับวัฒนธรรมของเขา
